Een droom van gerechtigheid (4e Adventszondag A)

De goede Jozef uit het evangelie van vandaag is een man geplaagd met vele zorgen. Waar zal hij slapen ? Hij moet op weg naar een andere stad, vanuit Nazareth naar Betlehem, zijn vrouw is zwanger en hij weet niet wat of hoe. Treurig en triestig is Jozef en dat komt voor hem dubbel hard aan want hij is een goed en rechtschapen man, hij wil niemand kwaad doen.
Jozef is ongelukkig.
Hij wil weg van al die miserie, weg van de hoogzwangere Maria, weg uit de onzekerheid en onrust, hij wil weg uit zijn realiteit waarin hij staat, maar hij peinst en hij piekert, hij weegt en wikt maar ziet geen oplossing. Ten lange laatste sukkelt hij in een onrustige slaap.

Velen vandaag de dag zijn er niet beter aan toe. Wij peinzen en piekeren, wij wikken en wegen, maar velen van ons zitten vast in de miserie van elke dag, weten niet hoe ze moeten ontsnappen aan de schuldeisers. Ouden en zieken blijven maar wachten, eenzaam en eenzaam op het bezoek dat niet komt. En ouders zijn zo ongelukkig omdat hun grote of kleine kinderen zelf ongelukkig zijn.
Wat we zien op de televisie maakt dit alles niet beter. Oorlogen en aanslagen, een treinongeluk, mensen op de dool, kinderen zoekend naar warmte en geborgenheid, naar het noodzakelijke eten, een stuk maïsbrood of maniokpap. Het houdt ons wakker, wij willen rustig slapen en fris en monter opstaan, wij zouden zo graag ons hoofd op het hoofdkussen leggen, maar het lukt niet. Daarom nemen velen van ons een slaappil, anti-depressiva, maar daarmee is ons pessimisme niet opgelost.
Na uren van woelen vallen we dan toch in slaap.
Zoals Jozef.

Jozef droomt en in zijn droom verschijnt hem een engel van de Heer, een boodschapper. De boodschapper bemoedigt Jozef en zo wordt de droom een visioen naar een nieuwe toekomst.
Een nieuwe toekomst, een toekomst voor kinderen, onze toekomst, een toekomst voor vaders en moeders, waar natuurlijk de miserie haar deel heeft, maar waar ook licht schijnt in de duisternis. Een toekomst waarin kinderen een naam krijgen, want zonder naam is een mens niet gekend, en niet gekend is niet bemind. Het kind van Jozef en Maria krijgt de naam Immanuel, God met ons, God die er is in onze miserie. Maar een levende God die er ook is als toekomst, als bevrijding.
Kinderen die een naam hebben Jasper van Essen, een kind gevonden aan een station, mensen onderweg. Maar omringd en een plaats gekregen in een gezin, niet meer een doodlopend spoor, maar wel een spoor naar toekomst. Fernanda, het jonge meisje uit de Barrios van Brazilië, achterbuurten gebouwd met wegwerpmaterialen, mensen opeengestouwd als sardienen in een blik, maar gelukkig ook met een goede boodschapper Filip uit Antwerpen die voor straatkinderen en gevangenen huis en thuis creëert. Didier doe hem de groeten vanuit deze gemeenschap.

En jij, vrouw, gisteravond aan de deur van onze pastorie, zoals Maria hoogzwanger, op veel te kleine schoenen met gezwollen voeten, zonder inkomen, zonder hulp, wij zullen het feest van Nativitas, Kerstmis vieren met haar als hoofdgast en deze gemeenschap hier en voor de TV zal zich engageren dat dit kind, een Emmanuelkind wordt.
Dat alle vluchtelingkinderen en kinderen zonder papieren levende engelen mogen tegenkomen in onze wereld, vandaag, opdat zij niets te kort komen. Jezus had ook geen paspoort of geldige papieren. Een kind hoeft dit niet te hebben om kind te mogen zijn. Het visioen is dat ieder leven moge en wel in overvloed zoals staat in het Johannesevangelie.

Ja, een droom kan soms ook een nachtmerrie zijn of een nachtmerrie worden. Het is verwerken van onze kwetsuren, van wat ons kwelt. Nachtmerries blijven komen als we ons niet laten helpen, als er niemand naast ons staat met een bemoedigend bevrijden woord. Iemand zoals Jesaja die de harde koning Achas helpen wil een vredesvorst te worden.
Maar jammer, Achas verhardt, een steen wordt zijn hart, een leger wordt zijn antwoord.
Niet een teken van solidariteit, niet een hulp over alle grenzen heen.
Wie niet solidair is over grenzen heen, wie wereldwijd de missie om hulp te bieden aan mensen zonder papieren, kinderen zonder naam weigert, raakt niet uit zijn nachtmerrie, uit zijn pantser van veilig ik om ik.
Moge onze dromen visioenen worden en blijven voor allen, niemand uitgesloten.

Na zijn droom werd Jozef wakker en hij deed wat de boodschapper, de engel hem had gezegd, op weg gaan met Maria, en vader worden van Jezus. Ook wij moeten wakker worden en niet blijven inslapen, ook wij mogen doen wat alle goede boodschappers ons zeggen in opnze visioenen. Weten dat de levend e God midden met ons in de wereld staat, in onze realiteit, weten dat de engelen de goede mensen die ons bemoedigen, ons leiden nar onze keuze voor solidariteit.

Zo wordt ons pessimisme en ons piekeren optimisme, en bouwen we aan een rechtvaardige wereld, een wereld waar het goed is om leven, voor jou, voor mij, voor mensen veraf en dichtbij.
VOOR DE KINDEREN TERUGKOMEN WIL IK U MIJN KERSTWENSEN OVERMAKEN.
Ik wens u allen vooreerst een goede slaap toe. Mag u daarin dromen en laat de engelen, de boodschappers van het goede hun werk doen.
Wordt dan wakker en leef voor uzelf en voor de anderen, met een grootmoedig hart en een open geest.


Johnny De Mot,
pastoor van OLV Goede Bijstand